سفال کلپورگان

این هنر فقط توسط زنان هنرمند بلوچ و به شیوه سنتی ووسایل ابتدایی خلق می شود ، این هنر در چند سال اخیر رو به زوال رفته و در حال حاضر فقط ۳ هنرمند زن درکلپورگان سراوان به تولید و آموزش این نوع سفال مشغولند.

این سفال در روستای کلپورگان واقع در ۲۵ کیلومتری شرق شهر سراوان بلوچستان توسط زنان بومی و با دست و به صورت کاملا ابتدایی و به روش لوله ای (فتیله ای) بدون لعاب و با نقوش سیاه رنگ تولید می شود. تــزیینــات روی سفالینه ها، با نمادهای تجریدی است که از نسلی به نسل دیگر به یادگار مانده است و حکایت از راز و رمــز و خواهش های روحی و درونی هنرمند از محیط اطراف و اعتقادات و باورها دارد. اغلب نمادها شبیه به نقوش سفالهای ماقبل تاریخ و آغاز دوره تاریخی است.

برای ساخت این نوع سفال ابتدا گل را به صورت لوله هایی به نام فتیله درآورده و روی ظرفی به نام “بوتو” گذاشته آنرا با شست پا حرکت داده و فتیله ها را روی هم می چینند و با ابزاری که از دخت خرما درست می شود آن را صاف می کنند. سفال های کلپورگان به دلیل شباهت به سفالهای ماقبل تاریخ از شهرت خاصی برخوردار است.

تولیدات سفالهای کلپورگان شباهت زیادی به سفالهای بدست آمده از حفاریهای مناطق باستانی در هزاره سوم پیش از میلاد سیستان و بلوچستان، کرمان، گیلان و مناطقی از کشورهایی چون هند و ژاپن دارد.

گفتنی است بر اساس آخرین سرشماری انجام شده در سال ۱۳۷۵ در روستای کلپورگان ۲۸۹ نفر در قالب ۵۷ خانوارزندگی می کنند. که از میان آنها تنها ۳ هنرمند زن میراث دار این هنر ۷ هزار ساله است.