زیبایی و شکوه این قلعه همه ساله گردشگران زیادی را به خود جذب می کند، هر مسافری که قدم به ایرانشهر می گذارد، بدون دیدن این قلعه، شهر مهمان نواز ایرانشهر را ترک نمی کند.

همانطور که می دانید آب مایه حیات است، و بدون آب حیات هیچ مخلوقی میسر نیست و آب در فرهنگ جامعه بلوچ و بلوچستان جایگاه بخصوصی دارد. در اینجا بود که لازم دانستیم چند ضرب المثل در رابطه با آب، از دنیای ضرب المثل های بلوچی  را برای شما به رشته تحریر درآوریم .

بلوچ‌ها، مردمان جنوبشرق ایران، قوانینی در فرهنگ خود دارند که بر اساس آن به پناهندگان تعرض نمی‌کنند و آنها را از هر خطری دور نگاه می‌دارد. این رسم منشا بسیاری از رفتارهای اجتماعی این قوم در کنش و واکنش به آسیب‌های اجتماعی در گذشته به ویژه در خونخواهی‌ها و تظلم‌خواهی‌ها بوده است.

تنها مشخصه‌ای که کلپورگان را از بقیه مناطق متمایز کرده سفالگری آن است که شیوه ساخت آن با قدمتی حدود ۴ تا ۶ هزار سال قبل هنوز دست نخورده باقی مانده و تنها…

بطورکلی پوشاک هر منطقه تحت تأثیر آب و هوای آن منطقه می‏باشد. باید گفت که لباس بلوچ، لباس قدیمی فلات ایران به ویژه اقوام پارتی(اشکانیان) می‌‏باشد که با توجه به شرایط آب و هوایی منطقه، تغییراتی در آن پدید آمده است. به علّت گرمای زیاد و تابش شدید خورشید، لباس مردان اغلب به رنگ روشن می‌‏باشد و برای جلوگیری از تابش مستقیم آفتاب عمامه‏ای دور سر می‌‏پیچند و شال یا لنگی بر روی شانه می‌‏اندازند.

(تصویر بالا سفره هفت سین بلوچی میباشد)

اینکه بلوچها قبل از گرویدن به دین مبین اسلام آئین زرتشتی داشته اند برای آنانکه اهل تحقیق هستند و مطالعه تاریخی از بلوچستان دارند پوشیده نیست.

هر قوم و ملتی در ایران و در هر کجای دنیا میان خود ضرب المثل های بخصوصی دارد که مجموعه ای از دنیای ضرب المثل های بلوچی را برای شما برگزیدم که امیدوارم کمال استفاده را از این ضرب المثل ها ببرید.

هر قوم و ملتی در ایران و در هر کجای دنیا از خود نام های بخصوصی دارد. که براساس آن نام ها برای فرزندش نامی انتخاب می کند. که من اینجا یک زره از این دنیای نام های بلوچی را برای شما برگزیدیم. نام های بلوچی بیشتر برگرفته از این واژهها می باشند.

دس دوچ که کلمه ی مترادف آن را در زبان فارسی دست دوز یا هر آنچه بادست دوخته می‌شود می گویند.

این هنر فقط توسط زنان هنرمندبلوچ و به شیوه سنتی ووسایل ابتدایی خلق می شود ، این هنر در چند سال اخیر رو به زوال رفته و در حال حاضر فقط ۳ هنرمند زن درکلپورگان سراوان به تولید و آموزش این نوع سفال مشغولند.